Η νοερά προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» σε 4 απλά βήματα

Η νοερά προσευχή (η οποία συχνά αναφέρεται ως η μονολόγηση προσευχή του Χριστού, όπως το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με») είναι το κατεξοχήν έργο της προσωπικότητάς μας και το κυριότερο έργο που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Δεν είναι απλώς το να λέμε λόγια στον Θεό ή να κάνουμε μια σύντομη προσευχή πριν κοιμηθούμε. Αντιθέτως, σημαίνει ότι ανατείνουμε όλη τη διάθεση, τη δύναμη της ψυχής μας, του είναι μας και της ύπαρξής μας προς τον Θεόν.

Παρακάτω ακολουθεί ένας πρακτικός οδηγός, βασισμένος στις διδασκαλίες άγιων πατέρων, για την προσέγγιση και την εφαρμογή της νοεράς προσευχής σε βήματα:

——————————————————————————–

Πρακτικός Οδηγός Νοεράς Προσευχής

Βήμα 1: Θέμελη και Προϋποθέσεις (Η Ποιοτική Βάση)

Η προσευχή, για να οικοδομεί και να ξεκουράζει την ψυχή και να δίνει την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, πρέπει να εξέρχεται από καρδία συντετριμμένη και πνεύμα συντετριμμένο, από βαθιά μετάνοια και πένθος ενώπιον του Θεού.

1. Μετάνοια και Εξομολόγηση: Η γνήσια προσευχή γεννάται μέσα στην εκκλησιαστική ζωή.

    ◦ Αρχίστε με το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Αυτό δεν είναι απλώς νομική άφεση αμαρτιών, αλλά η θεραπεία της άρρωστης κατάστασης της ψυχής, καθώς ο σκορπισμός του νου είναι αρρώστια.

    ◦ Μέσω της εξομολόγησης, λαμβάνετε από τον πνευματικό πατέρα ένα πρόγραμμα προσευχής.

2. Θεία Ευχαριστία: Αυτό είναι το κατεξοχήν κέντρο των μυστηρίων. Όταν ο άνθρωπος μάθει να κοινωνά σωστά, αποκτά μεγάλη κατάσταση εν προσευχή.

    ◦ Προετοιμασία: Ετοιμάστε τον εαυτό σας με εγκράτεια, προσευχή, και πνευματική ετοιμασία.

    ◦ Κατά τη Λειτουργία: Να αναμένετε διψώντας αυτή τη συνάντηση με τον Χριστό.

    ◦ Μετά την Κοινωνία: Να είστε πολύ προσεκτικοί και σιωπηλοί. Μετά τη Θεία Κοινωνία, ούτε να μιλήσετε δεν επιτρέπεται (σε μοναστηριακό πλαίσιο). Αποφύγετε κουβέντες, λόγια, και διαχύσεις που διασκορπίζουν τη χάρη. Δώστε στον Χριστό χρόνο και χώρο να ενεργήσει μέσα σας.

Βήμα 2: Προσοχή και Πρόγραμμα (Η Καθημερινή Αγρυπνία)

Η προσευχή είναι τροφή και οξυγόνο της ψυχής, δίνοντας δύναμη και ενέργεια για να ζήσει. Όλη η καθημερινή ζωή πρέπει να έχει ως κέντρο την προσοχή μας στην προσευχή.

1. Καλλιεργήστε την Προσοχή: Η προσοχή γεννά την προσευχή. Πρέπει να προσέχετε κατά τη διάρκεια της ημέρας στα λόγια σας, στις ενέργειές σας και στις παραστάσεις που προσλαμβάνετε.

2. Καθαρίστε τον Νου: Μην αφήνετε τον νου να γεμίζει με άχρηστα πράγματα, κατακρίσεις, σχόλια ή κουτσομπολιά. Ένας νους γεμάτος ακαθαρσίες δεν μπορεί να τραβήξει τη χάρη του Θεού.

3. Θέσπιση Προγράμματος: Βάλτε ένα πρόγραμμα στη ζωή σας. Ακόμα και 5 λεπτά κάθε βράδυ να αφιερώνετε μόνο για προσευχή, χωρίς να διαβάζετε ή να ακούτε ψαλμωδίες.

    ◦ Αυτά τα 5 λεπτά πρέπει να είναι σε στάση προσευχής (όχι ξαπλωμένοι) που βοηθά την ψυχή να ανοίξει ενώπιον του Θεού.

4. Σταδιακή Αύξηση: Μπορείτε να προσθέτετε ένα λεπτό προσευχής κάθε μήνα, ώστε να αυξάνεται σταδιακά ο χρόνος.

5. Επιλογή Ώρας: Βρείτε μια ώρα που είστε ξεκούραστοι και άνετοι, όχι την ώρα που πάτε να κοιμηθείτε και είστε νυσταγμένοι.

Βήμα 3: Εργασία με τη Μονολόγητη Ευχή (Η Πρακτική)

1. Χρήση της Ευχής: Χρησιμοποιήστε τη μονολόγηση προσευχή του Χριστού, όπως το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».

    ◦ Σημείωση: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλους τύπους (π.χ., με την προσθήκη «Υιέ του Θεού» ή «τον αμαρτωλό»), βρίσκοντας αυτό που σας αναπαύει, καθώς η προσευχή δεν είναι μαγικές λέξεις και η δύναμή της εξαρτάται από την συντετριμμένη καρδιά.

2. Χρήση των Νεκρών Χρόνων: Γεμίστε τους «νεκρούς χρόνους» της ημέρας με την επίκληση του ονόματος του Θεού.

    ◦ Όταν κάνετε μηχανικά πράγματα (οδήγηση, περπάτημα, αναμονή, μαγείρεμα, πλύσιμο πιάτων), δώστε στον νου ως εργασία τη μονολόγηση της ευχής.

    ◦ Ακόμη και για ένα δευτερόλεπτο σε διαλείμματα της ημέρας, στρέψτε τον νου στον Θεό και επικαλεστείτε το όνομά Του.

3. Αντιμετώπιση της Μηχανικότητας: Στην αρχή, ο νους δεν θα καταλαβαίνει, ούτε θα αισθάνεται γλυκύτητα, και η προσευχή θα είναι μηχανική.

    ◦ Μην απογοητεύεστε. Η μονολόγηση της προσευχής, επειδή περιέχει το όνομα του Χριστού, αγιάζει τον άνθρωπο ακόμα και όταν λέγεται μηχανικά.

    ◦ Ποσότητα αντί Ποιότητας (Αρχικά): Στην αρχή, χρειάζεται ποσότητα προσευχής. Πρέπει να λέγεται η ευχή πολλές φορές, και αυτή η ποσότητα θα φέρει σιγά-σιγά την ποιότητα.

4. Υπομονή: Με υπομονή, η προσευχή σπάζει το σκληρό περίβλημα της καρδιάς, εισχωρεί μέσα και αρχίζει να αποδίδει πνευματικούς καρπούς. Βιάστε τον εαυτό σας να λέει την προσευχή, διότι έχει δύναμη αφ’ εαυτού της, ανεξάρτητα από τις δικές μας δυνάμεις.

Βήμα 4: Το Περιεχόμενο της Προσευχής (Τι να Ζητάτε)

1. Ζητήστε τον Χριστό: Το ζητούμενο είναι ο Χριστός και όχι τα υλικά αγαθά.

    ◦ Ζητείτε πρώτον τη βασιλείαν του Θεού. Η βασιλεία του Θεού είναι ο Χριστός.

    ◦ Να ζητάτε το έλεος και τη χάρη του Θεού να τον γνωρίσετε, ή να σπάσει ο Χριστός την πέτρα που καλύπτει την καρδιά σας, ώστε η καρδιά να μπορέσει να κοινωνήσει μαζί του.

    ◦ Όταν έρθει ο Χριστός μέσα μας, Αυτός θα τακτοποιήσει και όλα τα υπόλοιπα.

2. Αποφύγετε την «Εθνική» Προσευχή: Αποφύγετε να ζητάτε μόνο να είναι καλά τα παιδιά σας, οι δουλειές σας κ.λπ.. Αυτό μπορεί να είναι προσβλητικό για τον Θεό, σαν να θέλουμε τα πράγματά Του αλλά όχι σχέση μαζί Του.

3. Μίμηση των Αγίων: Χρησιμοποιήστε τις προσευχές των Αγίων, τους ψαλμούς, το Ευαγγέλιο και τα τροπάρια, διότι διδάσκουν την καρδιά στο περιεχόμενο και στον τρόπο της σωστής προσευχής. Πέρα από αυτά, πρέπει να υπάρχει προσωπική κοινωνία με τον Χριστό, με ταπείνωση και πένθος.

——————————————————————————–

Σημαντική Διευκρίνιση: Η προσευχή είναι ένα ατελεύτητο έργο που δεν σταματά ποτέ. Είναι μία διαρκής έκπληξη των μυστηρίων του Θεού και είναι η γλώσσα του παραδείσου. Δεν έχει κορεσμό, διότι είναι η θεωρία και η αγάπη του Θεού.

Μπορεί να φανταστεί κανείς την προσευχή ως ένα αναβατόριο που ανεβαίνει σε έναν απέραντο πύργο (τον Θεό). Για να λειτουργήσει το αναβατόριο (η προσευχή), πρέπει πρώτα να είναι συνδεδεμένο με το ρεύμα (τα μυστήρια) και να έχει καύσιμο (την προσοχή και τη μετάνοια).

Ακόμα κι αν στην αρχή ανεβαίνει αργά και με δυσκολία (μηχανική προσευχή), η συνεχής προσπάθεια (ποσότητα) εγγυάται ότι τελικά θα φτάσει σε μεγαλύτερα ύψη (ποιότητα και εμπειρία του Θεού).